Η πορεία μου

Μετά από μια ποικιλόμορφη προσωπική και επαγγελματική πορεία προέκυψε η διάθεση για σύνθεση και αποτύπωση όλων αυτών των εμπειριών.
Για πολλά χρόνια έζησα μεταξύ δύο χωρών (Ελλάδας -Γερμανίας).

Οι μετακινήσεις αυτές διεύρυναν τους ορίζοντές μου σε σύγχρονους τρόπους θέασης του κόσμου, όπως και συνέβαλαν στο να επανεκτιμήσω την σπουδαιότητα της Ελληνικής κοσμοθέασης.

Η τέχνη, το θέατρο, οι μύθοι, οι τελετουργίες, οι παραδόσεις και οι χοροί της Ελλάδας, από αρχαιοτάτων χρόνων, αποτέλεσαν έναν ανεξάντλητο πλούτο γνώσης και ένα ανεκτίμητο καταφύγιο σε πολλές προσωπικές μου προκλήσεις.
Στο διάστημα των σπουδών μου στις Κοινωνικές Επιστήμες στην πόλη του Μannheim της Γερμανίας, μέσα από την βιωματική εκπαίδευση σε ομάδες εκμάθησης γλώσσας και παραδοσιακών χορών, αντιλήφθηκα ότι το παιχνίδι και η τέχνη δεν είναι μόνον ένα μέσον έκφρασης, αλλά επίσης ένα μέσον που μπορεί και μετουσιώνει τους ανθρώπους και τους μαθαίνει την τέχνη της πραγματικής ζωής.

Την προίκα αυτή της ζωής μου, όπως κι η αμέριστη διάθεσή μου να μοιράζομαι με τους ανθρώπους, ότι σαν βοηθητικό βίωσα, την μετέφερα συνδυαστικά στις επαγγελματικές μου επιλογές σαν θεραπευτικά εργαλεία .

Η εκπαίδευσή μου στην συνέχεια στην μέθοδο της Δραματοθεραπείας (Θεραπεία μέσα από την τέχνη και το θέατρο) ήρθε σαν ένα αυτονόητο βήμα της επαγγελματικής μου ενασχόλησης να κάνω.

Το 1986 εγκαταστάθηκα οριστικά στην Θεσσαλονίκη.
Την περίοδο εκείνη κέρδισε το επαγγελματικό μου ενδιαφέρον μου ο χώρος της Ψυχικής Υγείας και κυρίως των Εξαρτήσεων.

Η εξάρτηση είναι αποτέλεσμα μιας σειράς παραγόντων και κατά
συνέπεια χρήζει μιας ολιστικής αντιμετώπισης.
Ο άνθρωπος είναι σώμα, ψυχή και πνεύμα και η τροφοδότηση θα πρέπει να είναι ισομερής.
Για 14 χρόνια υπήρξα Προϊσταμένη των Κοινωνικών Λειτουργών του ΨΝΘ και συμμετείχα σε συνέδρια, ημερίδες και σεμινάρια προκειμένου να παρακολουθώ τις εξελίξεις σε τομείς ψυχικής υγείας.

Ο χώρος της μετανάστευσης και παλιννόστησης, η συμμετοχή μου στην ίδρυση ενός "Bιωματικού προγράμματος φιλοξενίας εφήβων" στο νησί της Θάσου και την Χαλκιδική, υπό την εποπτεία Γερμανικού φορέα, όπως και η οργάνωση ευρωπαϊκών προγραμμάτων εκπαίδευσης και ανταλλαγής εμπειριών, ήταν κάποιοι σημαντικοί σταθμοί που διεύρυναν την εικόνα μου για τον άνθρωπο. Η συγγραφή ήρθε αναπάντεχα στην ζωή μου.

Θαύμαζα τους συγγραφείς που είχαν την ικανότητα να αγγίζουν τις ψυχές των ανθρώπων και να τους ωθούν προς τα εμπρός.

Η ποίηση και η λογοτεχνία αποτέλεσαν για μένα σημαντικές πηγές αφύπνισης και αυτογνωσίας.

Κάθε κατάσταση όσο αδιέξοδη και παράλογη κι αν μοιάζει είναι ένας τρόπος για να ανακαλύψει ο άνθρωπος τις απεριόριστες
ικανότητές του καθώς και τις άλλες διαστάσεις του, που από
γεννησιμιού του έχει.

Η αυτογνωσία όπως συνεχώς διαπιστώνω, είναι ένας συγκλονιστικός δρόμος κι ο μοναδικός που μπορεί να επιφέρει τόσο προσωπικές όσο και κοινωνικές ανατροπές.
Η τέχνη με όλες της τις προεκτάσεις, μπορεί επιπλέον να το πετύχει με έναν εμψυχωτικό τρόπο καθώς δημιουργεί εκείνες τις δονήσεις που εξυψώνουν τον άνθρωπο.

Προς αυτή την κατεύθυνση και την συνεχή δημιουργική
αλληλοεπίδραση μέσα από εργαστήρια της δραματικής τέχνης ή και περιηγήσεις σε φυσικά ή πολιτιστικά τοπία, όπως και την συγγραφή, επιθυμώ να συνεχίσω την προσφορά μου προς τον εαυτό μου, τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Θα χαρώ να σε συναντήσω σε αυτή την διαδρομή.

Ελένη Δανανά